هجاهای صوتی در آیاتی از سوره کهف (مطالعه زبان‌شناختی قرآنی)

•   آرشیو : نسخه تابستان1404- جلد دوم
•   کد پذیرش : 130050
•   موضوع : سایر شاخه های حقوقی
• نویسنده/گان : | محمد طاهر نسيم
•   زبان : عربی
•   نوع مقاله : پژوهشی
•   چکیده مقاله به فارسی : هجا به عنوان واحد صوتی بنیادی در ساختار گفتار محسوب می‌شود، زیرا حرکت صوتی کوتاه یا بلندی را نمایندگی می‌کند که شبیه تپشی یا جریان هوایی است که از دستگاه تلفظ تولید می‌شود. این حرکت تأثیر بزرگی بر آهنگ زبان دارد، چه نثر باشد و چه شعر. بحرهای شعری بر تتابع معینی از هجاهای بلند و کوتاه متکی است که به شعر آهنگ مخصوص خود می‌دهد. شاعر می‌تواند از این تنوع برای بیان غم، شادی یا شور استفاده کند، جایی که ماهیت هجاهای به کار رفته بسته به حالت عاطفی مورد نظر متفاوت است. تأثیر هجاها در عظیم‌ترین تصاویر قرآن جلوه می‌کند، زیرا آهنگ قرآنی صرفاً ملودی نیست، بلکه انعکاسی از معناست. هجاهای بلند می‌توانند احساس وقار و آرامش ببخشند، در حالی که هجاهای کوتاه سرعت و نشاط را بیان می‌کنند. این هماهنگی صوتی میان کلمات به متن قرآنی قدرت و تأثیری بی‌نظیر می‌بخشد. هنگام تحلیل سوره کهف، نمونه‌های روشنی از چگونگی شکل‌گیری معانی و مفاهیم توسط هجاها می‌یابیم. در آغاز سوره، آهنگی متعادل و آرام در آیاتی که از ستایش خدا سخن می‌گویند به کار رفته، که فضایی از اطمینان و خشوع می‌آفریند. برعکس، هنگام سخن از داستان اصحاب کهف، آهنگ تغییر می‌کند تا در برخی قسمت‌ها پرنشاط‌تر و سریع‌تر شود، که به داستان شتاب و هیجان می‌دهد. تحلیل هجایی ابزاری ضروری برای درک ابعاد زیبایی‌شناختی و معنوی متن قرآنی محسوب می‌شود. از طریق مطالعه تتابع هجاهای کوتاه (حرف متحرک) و هجاهای بلند (حرف متحرک به همراه حرف ساکن)، می‌توانیم کشف کنیم که چگونه این تنوع آهنگ خاصی می‌سازد که احساسات را لمس می‌کند. این تحلیل تنها به جنبه صوتی محدود نمی‌شود، بلکه به جنبه‌های روانی و معنوی نیز کشیده می‌شود و نشان می‌دهد که چگونه هر حرکت صوتی در قرآن دلالت عمیق خود را دارد که معنا را تقویت و تجربه معنوی خواننده را غنی می‌سازد. نویسنده در این مقال از روش کتابخانه‌ای-تحلیلی بهره برده که بر جمع‌آوری و تحلیل داده‌ها مبتنی است.
•   لیست منابع : [1] القرآن الكريم.
  [2] أنيس، إبراهيم. (2014م). موسيقى الشعر، الناشر: دار الملايين – القاهرة.
  [3] البروسي، إسماعيل. (2010م). تفسير روح البيان، المجلد الخامس، ط2، الناشر: دار الكتب العلمية – بيروت.
  [4] التيمي، سعد محمد. (2007). اتجاهات البلاغية في تفسير البحر المحيط، الناشر: مكتبة الرسالة، بيروت – لبنان.
  [5] الحامضي، غالب بن محمد. (2017). أسلوب الالتفات وأقسامه في القرآن الكريم، الناشر: دار الكتب العلمية، القاهرة – مصر.
  [6] الزمخشري، محمود جار الله. (1998م). أساس البلاغة؛ تحقيق فريد نعيم وشوقي المعري، ط2، الناشر، دار ابن كثير للنشر والتوزيع – بيروت.
  [7] السقا، محمود عبد الحميد. (2009). من الدراسات البلاغية للقرآن الكريم سورة المؤمنون نموذج تطبيقي، الناشر: دار الفكر، طنطا – مصر.
  [8] صالح، مخيمر. (2005). معجم الأساليب البلاغية في القرآن الكريم، الناشر: دار الكتب الثقافي، القاهرة – مصر.
  [9] عبابنة، يحيى. (2000م). دراسات في فقه اللغة والفنولوجيا العربية، ط1، الناشر: دار الشروق – عمان.
  [10] عبد الجليل، عبد القادر. (1418هـ ق). هندسة المقاطع الصوتية، ط1، الناشر: دار الصفاء للنشر والتوزيع – عمان.
  [11] عمر، أحمد مختار. (2018م). دراسات الصوت اللغوي، ط1، الناشر: درا الرسالة – بيروت.
  [12] النسفي، عبد الله بن أحمد بن محمود حافظ الدين. (1989م). تفسير النسفي (مدارك التنزيل وحقائق التأويل)؛ حققه وخرج أحاديثه: يوسف علي بديوي. راجعه وقدم له: محيي الدين ديب مستو، الناشر: دار الكتب العلمية – بيروت.
•   کلمات کلیدی به فارسی : هجاها، آیات، صوتی، کهف، مطالعه، زبان‌شناختی.
•   چکیده مقاله به انگلیسی :
•   کلمات کلیدی به انگلیسی :
•  صفحات : 12-21
•   دانلود فایل ( 653.50 KB )