بررسی تطبیقی آیه لا اکراه فی الدین در منابع فریقین

•   آرشیو : نسخه زمستان 1398
•   نوع مقاله : پژوهشی
•   کد پذیرش : 12666
•   موضوع : سایر شاخه های فقه و حقوق
• نویسنده/گان : مریم امین زاده
•   کلید واژه : لااکراه، دین، فریقین، شیعه، سنی.
•   مراجع :
  [1] کامیاب، حسین، معناشناسی آیه «لا اکراه فی الدین» با تأکید بر نقد شبهات، دانشگاه معارف اسلامی قم، دانشکده علوم انسانی، 1391، ص 83
  [2] قرآن
  [3] الراغب الاصفهاني، مفردات الفاظ القرآن، بيروت، ذوالقربي، 1416 هـ ق، ص 708.
  [4] مكارم شيرازي، ناصر و همكاران، تفسير نمونه، تهران، انتشارات دارالكتب الاسلاميه، ج 2، 1374، ص 204.
  [5] در شأن نزول آيه آمده است: مردي بنام «حصين» دو پسر داشت كه به آئين مسيحيت وارد شده بودند و او از اين جريان سخت ناراحت شد و جريان را به اطلاع پيامبر ـ صلي الله عليه وآله ـ رسانيد و از حضرت خواست كه آنان را به مذهب خود برگرداند و سؤال كرد آيا مي توانم آنان را با اجبار به مذهب خويش بازگردانم؟ آيه فوق نازل گرديد و اين حقيقت را بيان داشت كه در گرايش به مذهب اجبار و اكراهي نيست. طبرسي، مجمع البيان، ج 1، ص 363 و نيز تفسير نمونه، ج 2، ص 204
  [6] طباطبائي، سيد محمد حسين، الميزان، ج 2، 1376، ص 343.
  [7] بي آزار شيرازي، عبدالكريم، ترجمه آوايي، تفسير پيوسته و تاويل قرآن به قرآن ناطق، دفتر نشر فرهنگ اسلامي، 1378، ج 3، ص 291.
  [8] دباغ، حسین؛ بررسی و تحلیل تفسیری و فقهی آیه شریفه ‹ لا اکراه فی الدین ›، دانشگاه کاشان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، 1389، ص 82
  [9] کامرانی، لیلان؛ نقش و اختیار و اکراه در پذیرش دین الهی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، مجتمع دانشگاهی ولیعصر (عج) - دانشکده ادبیات و علوم انسانی، 1392، ص 82
  [10] ابن فارس، ابو حسین احمد؛ معجم مقاییس اللغة، تحقیق عبدالسلام محمد هارون، قم: دفتر تبلیغات، 1404، ق؛ ج 5، ص 172
  [11] ابن منظور، محمد بن مکرم؛ لسان العرب، قم: نشر ادب الحوزة، 1405 ق؛ ج 3، ص 534.
  [12] راغب اصفهانی، حسین بن محمد؛ المفردات، دفتر نشر الکتاب، دوم؛1404، ص 707.
  [13] خویی، سیّد ابوالقاسم موسوی؛ البیان، بیروت: دار الزهراء، چهارم، 1395 ق؛ ص 307.
  [14] زبیدی، محمد مرتضی حسینی؛ تاج العروس، تحقیق علی شیری، بیروت: دارالفکر، 1414؛ ج 4، ص 453.
  [15] طریحی، فخرالدین؛ مجمع البحرین، تحقیق سیّد احمد حسینی، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، دوم، 1408 ق؛ ج 2، ص 180.
  [16] طباطبایی، سیّد محمدحسین؛ المیزان، قم: جامعهٔ مدرسین؛ ج 2، 1388، ص 342.
  [17] طبرسی، فضل بن حسن؛ ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، قرن ششم، ترجمه مترجمان، ... ریاضی، قرن 15، مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه پیام نور، تهران، چاپ اول 1372، ج‏1، ص: 630.
  [18] مكارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، تهران، انتشارات دارالكتب الاسلاميه، ج 11، 1374، ص 426.
  [19] جوادی آملی عبد الله، تفسیرتسنیم، ج 12، 1388، ص 165.
  [20] ثقفی تهرانی محمد، تفسیر روان جاوید، ج 1، 1398 ق، ص 339.
  [21] ملا صدرا، تفسیر القرآن الکریم، ج 4، 1961، ص 191.
  [22] تابنده گنابادی سلطان حسین، سه گوهر تابناک از دریای پر فیض کلام الهی،1365، ص 44.
  [23] آلوسی، شهاب الدین، روح المعانی، ج 3، 1396، ص 13.
  [24] رشید رضا٬ المنار٬ ج 1، 1364، ص 55.
  [25] ابن کثیر دمشقى اسماعیل بن عمرو تفسیر القرآن العظیم، ج 1، 1431، ص 521.
  [26] راغب اصفهانى حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن‏، 1396، ص 708.
  [27] فیض کاشانى ملا محسن‏، تفسیر صافی، تفسير صافي، تهران: صدر، 1415 ق، ج 1، ص 284.
  [28] ابن عاشور محمد بن طاهر، التحریر و التنویر، موسسه التاریخ العربی، ج 2، 1984، ص 501.
  [29] طالقانى سید محمود، پرتوى از قرآن‏، نشر سهامی انتشار، ج 2، 1381، ص 207-208.
  [30] فانی، مهدی و محمدحسین رجبی، «موارد استدلال تفسیری-کلامی به آیه لا اکراه فی الدین»، فصلنامه تحقیقات کلامی، شماره ۵، ۱۳۹۳، ص 94.
  [31] امام خمینی، روح‌الله الموسوی، آداب الصلاه، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار، ۱۳۷۸ ش، ص 37.
  [32] موسوی سبزواری، عبدالعلی، مواهب الرحمان فی تفسیر القرآن، بیروت، موسسه اهل بیت (ع)، چاپ دوم، ۱۴۰۹ ق.
  [33] معینی، محسن، «آیة الکرسی»، در دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج ۱، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ ش.
  [34] خواجه عبدالله انصاری، رشیدالدین میبدی، کشف الاسرار و عده الابرار، تهران، نشر امیرکبیر، ۱۳۷۱ ش، ص 806.
  [35] ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۱ ش.
•  صفحات : 120-130
•   دانلود فایل ( 565.32 KB )